مداحی های تاسوعا

أَخِي عَبَّاسْ يَا أَبَا الفَضْلْ أَبَا الفَضْلْ أَبَا الفَضْلْ(3)

برادرم عباس أي أبا الفضل أي أبا الفضل أي أبا الفضل

سَاقِيَ النَّاسْ يَا أَبَا الفَضْلْ يَا أَبَا الفَضْلْ يَا أَبَا الفَضْلْ(2)

أي سقاى مردم أي أبا الفضل أي أبا الفضل أي أبا الفضل

...................................

يَا أَخِي عَيْنَ البَتُولِ يَا دُمُوعَ الضَّامِئِينْ

أى برادم اى چشم حضرت بتول ای اشکهای تشنگان

يَا وُجُودِي وَخُلُودِي يَا غِيَاثَ الطَّاهِرِينْ(2)

اي جود من اي رستاخيز من اي ياری دهنده اطهار

كَيْفَ أَلْقَاكَ عَلَى التُّرْبِ ذَبِيحًا يَا مُعِينْ(2)

چه جور میشود من شما را سر بریده روی زمین ببینم ای یاری کننده من

وَعَلَى جِسْمِكَ صَلَّتْ طَعَنَاتُ الحَاقِدِينْ (2)

وای کسی که ضربه های شمشیرهای کینه گران بر جسمت نماز خواندند

مُصحَف مولا امیرالمومنین عباس من

از چه رو گردیده ای نقش زمین عباس من

ساقی لب تشنگان بهر تو آب آورده ام

دیده بگشا سیل اشکم را ببین عباس من

ای دلاور اباالفضل ، اباالفضل ، اباالفضل(3)

شیر حیدر اباالفضل ، اباالفضل ، اباالفضل(3)

إخِی عباس یا اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل(2)

يَا أَخِي لا حَوْلَ لي بَعْدَكَ يَا بَدْرَ السَّمَاءْ

ای برادرم ای ماه اسمان بعد از شما هیچ امیدی ندارم

يَا نِطَاقَ الظَّهْرِ يَا كَهْفِيَ في يَوْمِ البَلاءْ

اى كمر بند من ای کهف من در روز عزا

قُمْ فَمَنْ يَحْمِلُ مِنْ بَعْدِكَ لِلأَطْفَالِ ماءْ

بلند شو زیرا کسی بعد از شما نیست تا آب را برای بچه ها ببرد

وَلَقَدْ صَالَتْ خُيُولُ الكُفْرِ في خِدْرِ النِّسَاءْ

بدرستی كه اسبهای کافران به خیمه های زنها هجوم کردند

كَوْكَبَ الدَّارْ أَبَا الفَضْلْ  أَبَا الفَضْلْ  أَبَا الفَضْلْ

ای ماه خانه أي أبا الفضل أي أبا الفضل أي أبا الفضل

أَنْتَ دَيَّارْ أَبَا الفَضْلْ أَبَا الفَضْلْ أَبَا الفَضْلْ

ای صاحب خانه أي أبا الفضل أي أبا الفضل أي أبا الفضل

........

با دو چشم خویش دیدم بر تن بی دست تو

تیر بارید از یسار و از یمین عباس من

کس نکرده چون تو دست و چشم و سر تقدیم یار

ای به ایثار و وفایت آفرین عباس من

یار بی دست اباالفضل ، اباالفضل ، اباالفضل(3)

ماه سرمست اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل(3)

لَيْسَ لي حَوْلٌ بِأَنْ أَرْجعُ يَا أُنْسَ الفُؤَادْ

هيچ قدرتی ندارم تا برگردم ای مونس دل

أَظْلَمَ اللَّيْلُ فَلا نُبْصِرُ يَا نُورَ الرَّشَادْ

شب تاريك شده وهیچ جیزی نمیبینیم ای نور هدایت

لَيْسَ لي طَاقَةُ حَمْلِ الجِسْمِ يَا خَيْرَ العِبَادْ

ای  بهترین بندگان من هیچ طاقتی ندارم تا جسدت را حمل کنم

ظَهْرِيَ المَكْسُورُ مَحْنيٌّ عَلَى بَابِ المُرَادْ

كمر شكسته ام بر درب توسل خم شده

يَا دُعَائِي يَا أَبَا الفَضْلْ يَا أَبَا الفَضْلْ يَا أَبَا الفَضْلْ

ای دعای من أي أبا الفضل أي أبا الفضل أي أبا الفضل

يَا رَجَائِي يَا أَبَا الفَضْلْ يَا أَبَا الفَضْلْ يَا أَبَا الفَضْلْ

ای امید من أي أبا الفضل أي أبا الفضل أي أبا الفضل

..................................................

كَمْ تَمَنَّيْتُ إِذَا مِتُّ تُوارِي جُثَّتي

چقدر آرزو کردم تا اگر بمیرم جسم مرا خاک کنی

لا أَرَى جِسْمَكَ مَرْمِيًّا بِدَارِ الغُرْبَةِ

ونبينم جسدت در غربت وبر روی زمین افتاده

فَعَلَى الدُّنْيَا العَفَا مِنْ بَعْدِكُمْ يَا إِخْوَتي

وای بر دنیا بعد از شماها ای برادران من

رَاحَ عَبَّاسٌ وَرَاحَ الجُودُ يَبْكِي مِحْنَتي

عباس از دستم رفت وجود بر محنت ومصیبتم گریه کرد

عَالِيَ الرَّاسْ  أَبَا الفَضْلْ  أَبَا الفَضْلْ  أَبَا الفَضْلْ

ای سر بلند أي أبا الفضل أي أبا الفضل أي أبا الفضل

صَاحِبَ البَاسْ أَبَا الفَضْلْ  أَبَا الفَضْلْأَبَا الفَضْلْ

اى قدرتمند أي أبا الفضل أي أبا الفضل أي أبا الفضل

الا ای پسر حیدر کرار                                     اباالفضل

توئی شیر حسین ابن علی رهبر احرار                  اباالفضل

توئی قبله ی دلهای گرفتار                                اباالفضل

توئی بر سپه کرببلا سید و سالار                        اباالفضل

تودر روز جزا نیز،امیری و علمدار                     اباالفضل

تو صد پاره تنی از دم شمشیر شرر بار                 اباالفضل

توئی وارث شمشیر علی در صف پیکار               اباالفضل

تودر دامن گهواره شدی عاشق دلدار                    اباالفضل

تورا حضرت زهرا شده در علقمه زوّار                اباالفضل

تو شمع دل و جانی                                        اباالفضل

تو جگر تشنه ترین ساقی دلسوخته در آب روانی      اباالفضل

تو امید جگر سوخته ی تشنه لبانی                       اباالفضل

تو علمدار بزرگ،ولی ِ عصر                           اباالفضل

شه عصرو زمانی                                        ابالفضل

ببری پیش روی مهدی زهرا                            اباالفضل

علم کرببلا                                                 اباالفضل

العطش کودکان ناله و اشک رباب

ساقی لب تشنه رفت در پی یک جرعه آب

زاده ی ام البنین رفت ولی بر نگشت

سوخت دل مادری آب میسر نگشت

امیده خیمه شد نا امید

جیب الماء لسکینه ای شهید

موج دریا مشک سقا اشک زهرا

یا ابوالفضل یا ابو الفضل

مشک و علم یک طرف

دست قلم یک طرف

العطش کودکان بین حرم یک طرف

ناله ی ادرک اخا میرسد از علقمه

زاده ی ام البنین شد پسر فاطمه

ابروی پیوسته شد جدا

کربلا تازه شد کربلا

ای تشنه لب جان زینب

یا ابوالفضل یا ابو الفضل

العطش کودکان ناله و اشک رباب

ساقی لب تشنه رفت در پی یک جرعه آب

زاده ی ام البنین رفت ولی بر نگشت

سوخت دل مادری آب میسر نگشت

امیده خیمه شد نا امید

جیب الماء لسکینه ای شهید

بعد تو دیگر حسین بی کس و تنها شده

پای حرامی ببین به این حرم واشده

کرببلا والسلام کار حسین شد تمام

میرود امشب اسیر زینب او

ای وای از چشم نامحرما

ای همه نیروی لشگرم برادرم برادرم

قوت قلبی به خواهرم برادرم برادرم

ماه و خورشید من ابوالفضل

کوه امیّد من ابوالفضل

سقای دشت کربلا ابوالفضل

دستش شده از تن جدا ابوالفضل

تو قوت بازوان من توان من توان من

برادر پهلوان من توان من توان من

ای تو آرامش نگاهم

ای نگهبان خیمه گاهم

گل یاس معطر عباس

هم رفیق و برادر عباس

ای همه نیروی لشگرم برادرم برادرم

قوت قلبی به خواهرم برادرم برادرم

سقای دشت کربلا ابوالفضل

دستش شده از تن جدا ابوالفضل

تا مشکتو تو آب زدی

موجای دریا شد آروم

تا رو به ساحل اومدی

بغضی نشست توی گلوم

همون دم بود غربت دنیا شد نصیبم

رو لب گل کرد ناله های ام یجیبم

بلند شو بنگر که شمشیر ها رو کشیدن

آخه می دونن بدون تو من غریبم

ابا الفضل اباالفضل

دشمن با داغ اکبرم

آتیش زده بر جیگرم

حالا شکسته با غمت

مثل سر تو کمرم

روی قلبم دیگه این زخم غم میمونه

کمرم دیگه مثل مادر خم میمونه

می دونی چه فکری می سوزونه دلم رو

تو این فکرم خواهرم بی محرم میمونه

اباالفضل اباالفضل

پاشو ببین توی حرم

عزاخونه به پاشده

تا آرزوی کوفیا با کشتنت روا شده

بدون تو توی هر خیمه پا می ذارن

رد پاهاشونو تو آتش جا می ذارن

دیگه زینب دستاشو روی سر می گیره

پیش چشماش داغمو رو دلها می ذارن

پر از زخمی قمرم قمرمقمرم

نرو رحمی به حرم به حرمبه حرم

داری میری برگردی این خداحافظی نداره

برگرد که حرم محافظی نداره

بعد از تو حسین مبارزی نداره

علمدارم هلال ماه من،

علمدارم پشت و پناه من،

علمدارم تویی سپاه من

پر ازخمی قمرم قمرمقمرم

نرو رحمی به حرم به حرمبهحرم

چشاتو آروم وا کن آرومم کن دلم نگیره

میمیرم خدا تو رو ازم نگیره

سایه ات رو از سر این حرم نگیره

علمدارم پاشو علم بزن

،علمدارم جلوم قدم بزن،

علمدارم سر به حرم بزن

جلوم نشکن سپرم سپرم سپرم

شکوند دشمن کمرم کمرم کمرم

پر از زخمی قمرم قمرمقمرم

نرو رحمی به حرم به حرمبه حرم

پیچیده بوی مادر بازم دلو ازم ربوده

احساسم بهم میگه علقمه بوده

عباسم دیدی که صورتش کبوده

علمدارم به اشک مادرم،

علمدارم پاشو برادرم،

علمدارم بی تو کجا برم

خداوندا علمدارم نیامد

یگانه یاور و یارم نیامد

کنار علقمه بابا چه دیدی

عمود خیمه را از چه کشیدی

عمو گوشوارم و کرده غارت عدو

به قربون لبا ترک خورده عمو

عمو جان العطش (2)

دلاور اشجع الناسی اباالفضل

شجاعت را تو مقیاسی اباالفضل

تو ساقی گلستان حسینی

تو یک دریا گل یاسی اباالفضل

ندیده آفرینش آنچه مردی

امید یکه تاز هر نبردی

به چشمت کهکشان عشق و ناز است

ببین با قلب عشاقت چه کردی

یه پهلوون فقط اونه روی زمین

می دونه کی بوده یل ام البنین

ابو فاضل مدد(2)

تو ماه هاشمیونی اباالفضل

امید فاطمیونی اباالفضل

پناه میری و یار حسینی

تو عشق زینبیونی ابالفضل

تو بر دربار عشق صاحب مقامی

حسینی مذهب و حیدر مرامی

اگر چه پادشاه مردمانی

ولی بر درگه زینب غلامی

تو سقا و سپهدار حسینی

امیری و علمدار حسینی

ز داغت پشت شاه دین دو تا شد

صدای قلب غمخوار حسینی

به قربون چشات خال روی لبات

الهی من بشم فدای خاک پات

زور بازوی تو خم ابروی تو

دیوونم می کنه چشم جادوی تو

خدایا سقا،غریب و تنها
توچشماش داره موج می زنه،غروب دریا
اباالفضل، چی اُمده سر پیكر تو
رسیده لحظه ی آخر تو
خالیه جای مادر تو
علمدار، خدانگهدار
چه خشكه لبهات
رو خاكه دستات
دیدم با تیر حرمله شد،پر از خون چشمات
اباالفضل، برادر تو تنهای تنهاست
می رسه عطر و بوی گل یاس
اُمده زهرا، كف العباس
علمدار، خدانگهدار

داره دل علم میریزه پاشو ابوالفضل

قلب همه حرم میریزه پاشو ابوالفضل

دنیا روی سرم میریزه پاشو ابوالفضل

پهلوونم زانو نزن

اینقدر رو خاک بازو نزن

من خودت و میخوام داداش

به مشک خالی رو نزن

وای وای شکسته ابروت

وای وای چی شده بازوت

وای وای ای وای ابوالفضل(3)

شور میزنه شور میزنه دل رقیه

پیش تویه پیش منه دل رقیه

دلت میاد که بشکنه دل رقیه

سکینه رو بی تاب نکن

شرمنده ی رباب نکن

جوابشو خودت بده

این خیمه رو خراب نکن

وای وای به خیمه برگرد

وای وای رقیه دق کرد

وای وای ای وای ابوالفضل(3)

حالا از این به بعد ما چی میشه

پشت و پناه این خیمه ها کی میشه

ببین پر از افسوسم و

بازوهات و میبوسم و

رحمی بکن به خیمه ها

تنها نذار ......

دلم شد پر احساس

فضا پر شده از بوی گل یاس

هوای حرم حضرت عباس

علمدار نیامد    سهپدار نیامد

من زادۀ علی مرتضایم
من شاهبازمُلک لا فتایم
فخر و شرف همین بس از برایم
که خادمم به درگه حسینی

والله ان قطعتموا یمینی
 
خدمتگزار زادۀ بتولم
من باغبان گلشن رسولم
ز افسردگیِّ گلشنش ملولم
دارم دلِ شکسته و غمگینی

والله ان قطعتموا یمینی
 
سقّای تشنگانِ بی‌پناهم
دشمن اگر چه گشته خار راهم
من یک‌تنه حریف این سپاهم
انیّ اُحامی ابداً عن دینی

والله ان قطعتموا یمینی
استاده‌ام در بحر آب لغزان
پایم بر آب و قلب من فروزان
در آب و آتشم چو شمع سوزان
سوزم ز خاطرات آتشینی

والله ان قطعتموا یمینی
 
یارب مدد کن تا فرس برانم
این آب را در خیمه‌گه رسانم
دیگر چه غم که بعد از این بمانم
جانم فدای عشق نازنینی

والله ان قطعتموا یمینی
 
تنها میان تیر دشمنانم
ای کاش نیزه‌ها خورد به جانم
در پیش کودکان خجل نمانم
ای تیر اگر بر مشک من نشینی

والله ان قطعتموا یمینی
 
 
سقای تشنگان کربلایم
گر چه شده بریده دستهایم
با مرکبم کنار خیمه آیم
تا حال زارم یا اخا ببینی

والله ان قطعتموا یمینی
 
در خاک و خون دلم از این غمین است
که تشنه پادشاه عالمین است
دستم جدا فتاده بر زمین است
در فرق من عمود آهنینی

والله ان قطعتموا یمینی

وقتی علم میبینم یاد علمدار میکنم
وقتی که غم میبینم یاد غم یار میکنم
وقتی که آب میبینم یاد لب سقا میکنم
وقتی که گل میبینم یاد گل لیلا میکنم
آقا به عشق کربلا می کشی عاقبت مرا
خونم حلالت آقا خونم حلالت
به عشق بین الرحمین می کشی ام چرا حسین
جون ناقابلمو بگیر اما منو کربلا ببر
چیزی ازت کم نمیشه بیا و آبرو بخر
دوست دارم اون روزی که وا می شه راه کربلا
تن صد پاره من مونده باشه تو سنگرا
زیر آفتاب بسوزه پیکر بی مزار من
زائرای کربلا رد بشن از کنار من

(خوانده شده توسط محمودکریمی و سعید حدادیان)